Wyobraźmy sobie sytuację, w której przyszły magister traktuje swoje pisanie pracy magisterskiej jak tworzenie cyfrowego kolażu. Zamiast wykonać samodzielne badania, analizować dane i wyciągać własne wnioski, nasz bohater zdecyduje się na metodę, która w jego oczach wydaje się genialna: kombinacja „Ctrl+C, Ctrl+V”. Te magiczne klawisze mają mu pomóc stworzyć coś wyjątkowego – chociaż wyjątkowo kuriozalnego.
Spis treści
Przypisy jako lista ulubionych stron
Jednym z fundamentów każdej solidnej pracy naukowej są przypisy. W idealnym świecie powinny one świadczyć o naszej rzetelności, skrupulatności i umiejętnościach wyszukiwania informacji. Ale nie w przypadku naszego „mistrza copy-paste”! Tutaj przypisy nie tylko tracą na wartości, ale wręcz przypominają listę ulubionych zakładek w przeglądarce. Zamiast rzetelnych źródeł naukowych, widzimy linki do blogów, forów internetowych, a nierzadko nawet stron z memami. Czymże są te przypisy, jeśli nie rekomendacjami do wieczornego przeglądania? Wyglądają bardziej jak porady, jakie autor mógłby udzielić znajomemu podczas niezobowiązującej rozmowy w kawiarni.
Porównując takie przypisy do klasycznej listy „must-see” filmów lub książek, dochodzimy do wniosku, że mają one więcej wspólnego z internetową eksploracją niż z badaniami naukowymi. A co, jeśli nasz bohater dbałby bardziej o wartościową treść, a mniej o wygodę streszczenia wyników poszukiwań Google? Cóż, wtedy prawdopodobnie nie odkrylibyśmy tego zabawnego fenomenu, gdzie przypisy stanowią raczej o wycieczkach po wirtualnych bazarkach wiedzy niż o kierunkowej naukowej dociekliwości.
Linki w tekście
Ale nasz przemyślny magister nie zatrzymuje się tylko na podawaniu źródeł w przypisach. Idzie o krok dalej i umieszcza w tekście linki. Wyobraź sobie zdumienie recenzenta, który czyta w treści pracy: „Jak to opisano na blogu, który znajdziecie Państwo pod tym linkiem…”. To jak pozostawienie świeżymi, błyszczącymi śladami stóp, prowadzących prosto do miejsca skąd skopiowany został tekst. To akt szczerości, a może wręcz pomocności – „Jeśli mi nie wierzysz, sprawdź sam!”.
Trzeba przyznać, że to wyjątkowo kreatywny sposób na udowodnienie wiarygodności – tyle że w bardzo ironiczny sposób. Stąd nasuwa się pytanie: może za taką bezceremonialność i otwartość powinniśmy przyznawać bonusowe punkty? Bo przecież kto inny wpadłby na taki pomysł? Myślenie o linkach w tekście jako o dodatkowym „bonusie” pokazuje, jak bardzo nasz bohater oddala się od zasady pisania pracy magisterskiej jako rzetelnego, naukowego zadania.
Bonusowe punkty za kreatywność
Nasz audyty pałąk twórczości nie kończy się na szczerości i drobiazgowym linkowaniu źródeł. Wyobraź sobie, że autor w ten sposób stara się zdobyć dodatkowe punkty za… kreatywność! Oczywiście, w rzeczywistości taki krok może prowadzić jedynie do poważnych konsekwencji – oblania pracy, a w ekstremalnych przypadkach nawet postępowania dyscyplinarnego. Ale pozwólmy sobie na chwilę zapomnienia o tych rygorach akademickich.
Może warto docenić nietypowy sposób myślenia naszego bohatera. Wynalezienie nowej metodologii w polu pisania pracy magisterskiej – „techniki linkowania zewnętrznego”. Taka twórczość zasługuje na uznanie, chociażby w innym kontekście, może w sztuce kolażowej? To ironiczny zwrot, ale w każdym żarcie jest ziarnko prawdy. Nie oszukujmy się, czasem najtrudniejsze wyzwania pobudzają nas do najbardziej kreatywnych rozwiązań.
Pisanie pracy magisterskiej – Rzetelność to podstawa
Wszystkie te humorystyczne rozważania prowadzą nas do smutnej prawdy: takie praktyki nie tylko są niedopuszczalne w świecie akademickim, ale również podważają sens pisania pracy magisterskiej jako rzetelnego dzieła badawczego. Łamanie zasad może skutkować nie tylko obniżeniem oceny, ale także poważniejszymi konsekwencjami. Zamiast stosować skróty, warto poświęcić czas i energię na samodzielne badania i analizę.
Zachęcamy zatem wszystkie ambitne dusze do rzetelnej pracy nad swoimi dziełami. Bo choć cyfrowe kolaże mogą wyglądać kusząco, prawdziwe satysfakcja i sukces przychodzą dopiero wtedy, gdy zrealizujemy zadania na własną rękę. Jeśli jednak talent do twórczości kolażowej naprawdę cię pociąga, może warto przemyśleć inną ścieżkę kariery – taką, gdzie Ctrl+C i Ctrl+V są rzeczywiście narzędziami artystycznego wyrazu.
